Weekendje Flinders Range

Afgelopen vrijdag verjaardag van Chantal gevierd. Ze is 25 geworden, dus ik had een poster gemaakt met allerlei rare foto’s van haar erop en een gedichtje. Deze had ik in en rond ons huis opgehangen en op de universiteit. Veel mensen kwamen haar dus feliciteren, ze konden er niet omheen! Chantal vond het erg leuk!
Vrijdagmiddag zijn we met Michael (man van universiteit) naar een asiel geweest. Hij is daar vrijwilliger. Chantal kon niet bij de honden wegblijven, het liefst had ze er 1 mee naar huis genomen :).

Zoals ik in mijn vorige verhaal al zei gingen we afgelopen weekend naar Flinders Range (berg gebied in Zuid Australië). Dit was een erg geslaagd weekend!! Vrijdagavond gingen we de gehuurde auto ophalen bij het vliegveld. Dit was echt lachen! We hadden een kleine auto besteld, kregen we een Mistubishi Lancer. Best grote auto en zag er heel mooi uit! Eerst ging Chantal rijden, omdat zij 25 is. Als je een auto wil huren en je bent 25 kost het minder. Denk dat, dat met het risico te maken heeft, dat als je jonger bent minder ervaring hebt en dus eerder een ongeluk kan krijgen…. De auto stond gewoon op Chantal haar naam en we reden allebei. Chantal reed dus van vliegveld terug naar huis en ik ging de kaart lezen hoe we precies moesten rijden. Het was al direct lachen geblazen, omdat het knipperlicht hier rechts van het stuur zit en niet links zoals bij ons in Nederland. Telkens als ze dan knipperlicht aanwilde doen, gingen de ruitenwissers aan, haha. Moesten we nog van de weg van de politie, omdat ze een blaascontrole hadden. Chantal blazen haha, niks aan de hand natuurlijk. Jammer dat ik niet reed, wil al zo graag blazen!! Uiteindelijk waren we thuis, ging ik een stukje rijden. Echt raar joh in het begin. Je weet niet zo goed hoever je links nog van de stoep zit. En vooral dat het knipperlicht aan de andere kant zit, hahahahaha. Wat hebben wij in een deuk gelegen toen de ruitenwissers voor de zoveelste keer weer aangingen :).

Zaterdagochtend om half 7 opgestaan, want om 7 uur gingen we richting Hawker (plaats in Flinders Range) rijden. Het was nog lekker rustig op de weg, dus dat was fijn. Het regende helaas wel :(.
Je mag hier op de snelwegen (maar) 110 km per uur rijden. Dan moet je het voor je zien dat je kilometers lang op een rechte lange weg rijdt. Je kan dus veel harder, wij reden dan ook meestal 120/130. Hier kom ik later nog op terug, want uiteindelijk reden we toch maar weer netjes 110... Het is wel raar dat je in de bergen ook 110 mag rijden, terwijl als je 80 rijd, je al het gevoel hebt dat je echt hard door al die bergen gaat. Beetje krom dus!
Na ongeveer 400 km rijden kwamen we in Quorn (een ander plaatsje in Flinders Range). Ondertussen reed ik, we hadden naar ongeveer 250 km gewisseld. Op de universiteit zeiden ze dat dit plaatsje heel mooi was, maar wij vonden dat er weinig bijzonders te zien was. We zijn daarom maar direct verder gereden naar Hawker. Ze hadden trouwens in Quorn wel leuke pioniershuisjes uit van die Wild-west films. De omgeving werd direct ook een stuk mooier, we reden nu echt midden in de bergen. Lekker geslinger dus! Onderweg zijn we nog gestopt bij de Kanyaka ruines. Dit waren de overblijfselen van een schapenhouderij uit 1851.
In Hawker aangekomen eerst maar eens naar het caravanpark gegaan waar we zouden gaan slapen. We kregen een caravan voor 40 dollar, ongeveer 24 euro. Bleek dat het dak lek was. Het had er namelijk al een aantal dagen geregend, wat normaal niet het geval is. Blijkbaar zijn ze daar niet tegen bestand. Uiteindelijk kregen we een andere caravan, ook niks bijzonders, zelf een beetje goor, maar we konden er slapen en het dak lekte niet….
Ondertussen regende het nog steeds, maar daar lieten we ons niet door tegen houden. We hadden in mijn lonely planet boek gelezen waar je mooi kon wandelen. Dus een poncho gekocht en daar gingen we weer. Aangekomen bij de plek, konden we met de auto niet tot de parkeerplaats komen. Het was één en al modder (daar was het zand rood en klei-achtig). Auto maar voor aan de weg geparkeerd. We hebben onze poncho aangetrokken, plastic zakken om de sokken en dan in onze schoenen. Het was echt geen gezicht, hihi. Daar liepen we dan met zijn tweeën in de regen. Er was verder ook niemand, die zaten vast lekker droog binnen. Het was wel echt de moeite waard. In de bergen waren 3 grotten waarin schilderingen van aboriginal’s te vinden waren. Na een tijd waren we eindelijk aangekomen bij grot 1, was deze dicht…..ggggrrr. We waren namelijk ondertussen al helemaal nat geregend (iig broek en schoenen), we hadden allerlei rotsen en gladde wegen beklommen. Dan maar kijken of grot 2 wat is, dit was gelukkig erg mooi, net als grot nummer 3. We kwamen ondertussen ook kangeroes tegen, echt leuk joh. Een moeder die met haar kindje zat te schuilen onder een boom voor de regen, echt wel schattig!!
Uiteindelijk kwamen we weer aan bij de auto en zijn we terug gegaan naar de caravan. Daar lekker gedoucht en ons opgewarmd. ’s Avonds zijn we uiteten geweest bij Old Ghan Restaurant Dit was echt lekker! Was een gezellig restaurant, waar alles er heel persoonlijk aan toe ging. Leuk dus!

Zondagochtend weer op tijd opgestaan en toen zijn we naar Wilpena gereden (andere plaats in Flinders Range). De weg er naar toe was echt mooi, allemaal bergen om je heen. Ook zag je kangeroes oversteken, heel apart. Soms zag je ook een dode aan de kant van de weg liggen, dat was wel zielig! Gelukkig was het nu ook droog, dus dat was ook meegenomen…geen poncho dus die dag! We hebbend daar ook weer gewandeld, een route van 7 km in de Wangara Hills. En dan geen vlakke route, hihi, maar met veel klimwerk erin. Het uitzicht was erg mooi, dus het was het zeker waard!! Wilpena Pound (1 berg heette dus de Wangara Hill) lijkt op een krater van een vulkaan, maar het zijn bergen, die samen een rondje. Vanuit het vliegtuig lijkt het op een kater. . Apart dus!! We moesten trouwens ook nog op een gegeven moment door een beekje lopen. Doordat het de afgelopen dagen zo veel hard geregend, was het beekje overstroomt. Schoenen dus maar uit en op de blote voeten erdoor heen. Dit zorgde dus weer voor een hoop lol, want het water was ijskoud, brrrrr!
In de middag zijn we weer terug gaan rijden richting Adelaide. Weer een lange weg te gaan dus (we hebben in totaal ongeveer 1000 km gereden). De terugweg was ook nog erg lachen! We kwamen weer in aanraking met de politie. We (of eigenlijk Chantal, zij reed ;)) reden weer ongeveer 120/130. Werden we ineens aangehouden door een politieagent te motor die ons tegemoet kwam! Oepsje…. We moesten uitstappen en toen had hij ons gelazerd met een km van 124 waar je 110 mocht. De boete die je dan zo krijgen was direct 175 dollar, ongeveer 105 euro. 1 km harder en dan was het 250 dollar. Ze beginnen hier dus direct hoog!. Maar we hebben onze onschuldige hoofdjes getrokken en kregen daardoor alleen een waarschuwing. Werd wel opgeschreven, dus als we weer te hard zouden rijden dat wel bekeuring. Scheelde volgens mij ook dat we hier nog niet zo lang zijn, want daar vroeg hij ook nog zo naar. Zei hij op een gegeven moment ook nog van hebben jullie ook camera bij jullie. Wij van....huh?? Ja, om een foto te maken voor jullie fotoboek... Dus Chantal met de politieagent op de foto hahaha. Daarna hebben we ons maar netjes aan de snelheid gehouden.
Al met al een zeer geslaagd weekend, waarin we echt veel hebben gelachen!! Op naar ons volgende uitje dus! We weten nog niet wat we aankomend weekend gaan doen, misschien zaterdag op een dofijnen tour samen met Mylenne (Frans meisje)…..

Even nog een update hoe het met ons onderzoek gaat. Onze begeleidster uit Nederland is weer van vakantie, dus van haar krijgen we nu ook weer feedback. Het begon direct al goed…we moesten onze onderzoeksvragen aanpassen, pff. Dit hebben we nu gedaan, en hier was ze aardig tevreden mee. Nu het voorstel nog aanpassen. Gelukkig klopt onze planning nog wel, omdat wat we al gedaan hebben, kunnen we goed gebruiken.
Gisteren hebben we nog geobserveerd bij één van de vakken die wij gaan evalueren. We gingen met David (de professor van het vak en tevens onze begeleider) naar DSTO, dit is een afdeling van het ministerie van defence. Alles was daar goed beveiligd, heel indrukwekkend. Als je daar werkte had je bijvoorbeeld ook 3 internetlijnen. Één interne lijn, één buitenlijn en één geheime lijn. Vooral die geheime lijn vond ik interessant, hihi. Er zullen zich daar wel interessante ontwikkelingen afspelen….:)

Het verhaal is alweer langer dan de bedoeling was, dus ik ga er maar weer eens mee stoppen.
Tot snel maar weer!

Kus Marieke